ايڊيٽوريل بورڊ:
ڪليم ٻُٽ
اختر حفيظ
سيف الله ڀٽو
ايڊيٽوريل بورڊ:
ڪليم ٻُٽ
اختر حفيظ
سيف الله ڀٽو
حصو: پهريون اڄ ويٺي ويٺي وتائي فقير ۽ هن سان لاڳاپيل قصن ۽ ڳالھي...
سنڌ ۾ مدرسن جي تعليم ويهين صديءَ جي آخري ڏهاڪي تائين تعريف جوڳي هئي. ان کان پوءِ ان جو آهستي آهستي م...
ڪجھه استادن جي فرضن جي ڪوتاهي سبب پيغمبري پيشو / استاد جو وقار گهٽجي رهيو آھي، هٿ گهڙيا...
پنجاهه سالن جي گول منهن واري گلناز، جنهن جا وار زور ڪاري ميندي هڻڻ سبب اڃا به ڪوئلي جيان ڪارا هئا ۽ انهن ۾ گلاب جو گل به لڳل هو، ٽيهن سالن کان وارن ۾ گلاب جو گل رکڻ سندس عادت بڻجي پئي هئي، اها عادت کيس ماءُ کان ورثي ۾ ملي هئي، هن سدائين ماءُ کي ٺهي سنڀري وارن ۾ گل هڻڻ مهل مرڪندي ڏٺو هو ۽ هو به جيئن ئي وڏي ٿيڻ لڳي ته وارن ۾ گل رکڻ شروع ڪيائين، وارن جون ڪجهه چڳون سندس منهن تي لڙڪي رهيون هيون.ان وقت کيس گلابي رنگ جو بنارسي وڳو پهريل هو، وڏن پاچن واري شلوار،ان تي ذريءَ جو ڀرت ڀريل،
مڪمل پڙهو
آخري حصو ٻئي ڏينهن ڳوٺان ٽريڪٽر جي ٽرالي ڀرجي آئي، هٿيارن سان ليس ماڻهو پٽڪا گوڏن تي رکي اچي گهرجي پڌر ۾ ويهي رهيا، ممتاز جو ڪاڪڙو پئي لڏيو: ”اهڙي ستي اسان جي بُڻ کي ته پيل ڪونه هئي، تون ڪنهن تي وئين، پيئي دوستي مان فائدو،پيتئي امرت،اسان جي پٽڪن جا ور اکيليئي. تون بيغيرت ٿي ڀلي چپ ڪري ويهي رھه، پر اسان جو رت ٿو ٽهڪي، جيستائين انهن جون رنون کڻي ٻليون نه وجهنداسون، تيستائين چپ ڪري نه ويهنداسين. ٻنين ۽ ونين تي سر هليا وڃن ته هليا وڃن.“ جمال چانھه پاڻي پياري کين ٿڌي ڪرڻ جي
مڪمل پڙهو
